Hai 50/60 anos atrás, as casas dos labradores estaban perfectamente adaptadas as actividades agrícolas e pastoris. Sobre o mismo techo vivian as personas, os animales e guardabanse os productos que a terra producia. A ras do chan era reservado para a adega, a corte dos porcos, a corte
das vacas, cabras e ovellas. No piso superior era donde os labradores tiñan a cociña e habitacións. Como os invernos eran longos e frios, unha forma de manter as casas mais quentes, era co calor que despendian os animales que tiñan debaixo. A lareira tamén axudaba a quentar a casa, xa que no inverno estaba sempre acesa. Os utensilios mais frecuentes nas lareiras erannormalmente un escano, unha maseira, unha mesa, unha touciñeira colgada dunha trave, e nuha esquina as rachas de carballo e a gabela de leña. Antes os tellados eran feitos de colma de palla que axudaban a conservar o calor dentro, o que era fundamental nas noites frias de inverno. Mais tarde chegou a tella e fixo que a colma desaparecera, sendo esta a que se utiliza nos tellados actuales.
